Бар-Бургазы (суу)
| Бар-Бургазы | |
|---|---|
| орус. Бар-Бургазы | |
 | |
| Характеристиказы | |
| Узуны | 50 км |
| Бассейн | 493 км² |
| Водоток | |
| Бажы | Аскату-Кӧл |
| • Бийиги | 2723,1 м |
| • Координаталары | 49°53′49″ с. ш. 89°37′30″ в. д.HGЯO |
| Оозы | Чуй |
| • Турган јери | 252 км оҥ јаратла |
| • Бийиги[?] | 1872,5 м јабыс м |
| • Координаталары | 49°54′19″ с. ш. 88°59′52″ в. д.HGЯO |
| Турган јери | |
| Суузыныҥ системазы | Чуй → Кадын → Оп → Карский талай |
|
|
|
| Ороон | |
| Регион | Алтай Республика |
| Аймак | Кош-Агаш аймак |
|
|
|
 — бажы,  — оозы |
|
| Код ГСР | 13010100312115100005209 |
 Медиафайлдар Викискладта | |
Бар-Бургазы (орустап Бар-Бургазы) — Россияда Алтай Республиканыҥ Кош-Агаш аймагында суу.
Этимологиязы
[тӱзедер | кодты тӱзедер]Бар-Бургазы, боро — орустап серый, моҥолдоп burgusu,burgasun — 'ива, тальник'[1].
Физико-географиялык темдектери
[тӱзедер | кодты тӱзедер]Бар-Бургазы суу Туулу Алтайда Кош-Агаш аймактыҥ јериле агат. Чуй (Јӱстыт) сууныҥ оҥ јарадыла 252 км јерде Бар-Баргузын сууныҥ оозы. Узуны 50 км, суу-бассейнниҥ текши јери — 493 км²[2]. Кош суулары:
Јуук деген јон јаткан јерлер… Јуугында јон јаткан јурттар јок.
Суу реестрдиҥ чотогоныла
[тӱзедер | кодты тӱзедер]Россияныҥ государстволык сууныҥ реестры аайынча Верхнеобский бассейновый округка кирет, сууээлем бӧлӱги — Кадын, суу подбассейны — Бий ле Кадын. Суу бассейны — (Ӱстӱги) Оп суунаҥ ала Эрчишке киргенине јетире[2].
Јуруктардыҥ кӧмзӧзи
[тӱзедер | кодты тӱзедер]Ајарулар
[тӱзедер | кодты тӱзедер]- ↑ Молчанова О. Т. Топонимический словарь Горного Алтая / А.Т. Тыбыкова. — Горно-Алтайск: Горно-Алт. отд. Алт.кн.изд-ва, 1979. — 397 с.
- ↑ 2,0 2,1 Государственный водный реестр. Бар-Бургазы (орус.). textual.ru. Минприроды России (29 тулаан ай 2009). Дата обращения: јаҥар айдыҥ 20 кӱни, 2018. Архивировано тулаан айдыҥ 29 кӱни, 2009 јыл.
Литературазы
[тӱзедер | кодты тӱзедер]- Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 1. Горный Алтай и Верхний Иртыш / под ред. В. В. Зееберг. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 216 с.
